www.dsjowisz.fora.pl

<<Adas>>

a może by tak jakieś wydrukowane kartki przykleić w windach i na każdym pietrze oraz przy wejściu do akademika ażeby rozpropagować forum albowiem mało osób o jego istnieniu wie Wink

zdrowia

Ave

Altair

OK, dobry pomysł, zrobi sie Smile

aaa4

Zdegradowany kapłan nie miał już nic do stracenia - postanowił się bronić:
„Nie mogę dłużej milczeć” - powiedział ksiądz Jan Halberda dziennikarzom 24 października 1995 roku.
„...Zdaję manicure kabaty sprawę, że moja decyzja wtajemniczenia prasy w sprawy diecezji, może zakończyć się dla mnie niezbyt pomyślnie, ale ja muszę się bronić. Jestem niewinny. Pożyczki zaciągałem za wiedzą i przy poparciu księdza biskupa Śliwińskiego. Chyba nikt nie przypuszcza, że jako dyrektor gospodarczy diecezji elbląskiej, działałem bez upoważnienia mojego zwierzchnika?
Nikt z hierarchii kościelnej nie chce ze mną rozmawiać. Moje listy pozostają bez odpowiedzi Tak jest w przypadku Sekretariatu Episkopatu, tak jest z biskupem Śliwińskim. Nuncjusz papieski, ks. abp Józef Kowalczyk również zbył mnie, nie wnikając w sedno sprawy. A przecież pieniądze pozyskiwane w formie pożyczek przeznaczałem na cele kościelne. Chcę powiedzieć, że realizowałem łącznie 16 różnych inwestycji podległych diecezji. Mam oficjalne wyceny niemanicure ursynowch spośród nich: dom manicure natolintnej matki - ponad 4 miliardy złotych, szkoła katolicka - ponad 13 miliardów, hospicjum św. Jerzego - ponad 7 miliardów. Przecież te pieniądze nie wzięły się z niczego. Na wszystkie inwestycje, remonty i materiały mam rachunki, faktury. Czy naprawdę ksiądz biskup nie wiedział, skąd pochodzą pieniądze..?!”
Tak więc ksiądz Halberda twierdził i do dnia dzisiejszego to podtrzymuje, że Śliwiński wiedział o każdej pożyczce. Na potwierdzenie tego ma podobno wiele niepodważalnych dokumentów, manicure ursynowch nie ujawnia, gdyż ciągle ma nadzieję na powrót do czynnej pracy w Kościele. Według słów prałata - biskup wielokrotnie sam osobiście prosił go o pożyczenie „na szybko” jakiejś brakującej mu kwoty, np. na podróż do Watykanu. Wszystko działo się za jego zgodą i pełną aprobatą. Co więcej, był on - przez fakt bezpośredniego zwierzchnictwa nad Halberdą - motorem sprawczym polityki rozbudowy diecezji za pożyczone pieniądze. Bezsporny jest fakt pełnej odpowiedzialności Śliwińskiego za skutki takiej polityki, ponieważ pieniądze były pożyczane na umowy sygnowane pieczęcią parafii św. Jerzego. Podpisywał

Kurialny ośrodek wczasowy